«Είχα εντολή να βομβαÏδίσω τις αποθήκες των Ιταλών και τη Μονή, μÎσα στην οποία ίσως κÏÏβονταν Ιταλοί. Αλλά όταν Îφτασα στη Μονή δεν μποÏοÏσα να επισημάνω το στόχο γιατί Îνα μεγάλο μαÏÏο σÏννεφο σκÎπαζε την πεÏιοχή και Îνας ΚαλόγηÏος μας Îδιωχνε.
Η Ανάλυση, Βελτίωση και ΑνατÏοφοδότηση της ιστοσελίδας ενδÎχεται να είναι μια διαδικασία ακόμα πιο σημαντική κι από την ίδια την κατασκευή της ιστοσελίδας.
Μια δυναμική ιστοσελίδα αλλάζει εÏκολα και μποÏοÏμε κάθε στιγμή να αλλάξουμε τα κείμενα αλλά και το πεÏιεχόμενο της αÏχικής σελίδας, το μενοÏ, τις φωτογÏαφίες και οποιοδήποτε άλλο στοιχείο της ιστοσελίδας.
Το άλογό του είχε χÏυσοποίκιλτα χάμουÏα και σÎλλα στολισμÎνη με πολÏτιμα πετÏάδια. Ήταν αγÏιεμÎνος και η ματιά του, όταν Îπεφτε στους ΧÏιστιανοÏÏ‚, ήταν γλυκιά και Θεϊκή, όταν όμως εÏÏίχνετο στους βαÏβάÏους, που είχανε ζωσμÎνη την Εκκλησία, άλλαζε και πετοÏσε αστÏαπÎÏ‚, που Ï€ÏομηνοÏσαν όλεθÏο σ’ αυτοÏÏ‚ οι οποίοι δε σεβάστηκαν την Άγια μÎÏα και τον ΙεÏÏŒ Îαό του.
Οι πατÎÏες συμπÎÏαναν ότι ήταν η Παναγία λυπημÎνη και ανακάλεσαν την απόφασή τους να σταματήσουν την ελεημοσÏνη.
Ο Άγιος Îκανε δÎηση και άÏχισε αμÎσως δυνατή βÏοχή! Τα θυμάμαι Ï€Î¿Î»Ï ÎºÎ±Î»Î¬.
ΘησαυÏίσματα Αγίου Ιωάννου του ΔαμασκηνοÏ: ΣωτηÏία και αμαÏτία
Τον πήγαν στον τάφο του Δεσπότη. Τότες δεν υπήÏχε το Εκκλησάκι πάνω από τον τάφο. Κι ο τάφος ήτανε χαμηλός. Το πεÏκο μόνο ήταν κοντά.
Και ο Άγιος Îκανε το ΘαÏμα του. Την άλλη μÎÏα οι ΓεÏμανοί αντί να καταστÏÎψουν την πόλη, με Îκπληξη είδαν τον ΓεÏμανό διοικητή να επισκÎπτεται τις Εκκλησίες της πόλης, με συνοδεία δÏο διεÏμηνείς και δυο ΙεÏείς. Τότε Îμαθαν πως αποτÏάπηκε η καταστÏοφή.
Τα τελευταία χÏόνια η δεÏτεÏη κατηγοÏία Îχει μικÏότεÏη βαÏÏτητα από την Ï€Ïώτη.
ΘαÏμα της ΥπεÏαγίας Θεοτόκου στην ΙεÏά Μονή της Σεϊδανάγιας στη ΣυÏία
χ. μήπως είχε Ï€Îσει από κάποιο γκÏεμό ή είχε πνιγεί στη θάλασσα. Πολλοί Μοναχοί τον Îψαξαν αλλά δεν τον βÏήκαν οÏτε ζωντανό, οÏτε νεκÏÏŒ. Ο μαθητής Îμενε μόνος στο καλυβάκι όλον αυτόν τον καιÏÏŒ. read more Î ÎÏασαν δÏο χÏόνια, και μια μÎÏα ο ΓÎÏοντας εμφανίστηκε και πάλι στον μαθητή του, στην αυλή του μικÏÎ¿Ï Ï„Î¿Ï… σπιτιοÏ. "ΓÎÏοντα ζεις;...." τον Ïώτησε Îκπληκτος ο μαθητής του. Ο ΓÎÏοντας απάντησε τα εξής: "ΔÏο χÏόνια Ï„ÏŽÏα ζοÏμε στο ίδιο κελί μαζί, και ÎµÏƒÏ Î½Î¿Î¼Î¯Î¶ÎµÎ¹Ï‚ πως είσαι μόνος σου"!
Του είπε να μη δώσει σημασία και πως ακοÏγονται πολλÎÏ‚ φοÏÎÏ‚.
Οποιαδήποτε εÏγασία μετατÏÎπεται σε ευχάÏιστο παιχνίδι